Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

«Περί Προσευχής»

[…]
«Μακροχρόνια διδασκαλία και εξάσκηση είναι απαραίτητη για να μπορεί κανείς νά γυρίσει το άλλο μάγουλο. και αν αύτή ή εξάσκηση είναι μηχανική - πάλι δεν αξίζει τίποτα, γιατί τότε σημαίνει ότι ο άνθρωπος γυρίζει το άλλο του μάγουλο επειδή δεν μπορεί νά κάνει τίποτα άλλο».
«Δεν μπορεί η προσευχή νά βοηθήσει τον άνθρωπο νά ζήσει σαν Χριστιανός;» ρώτησε κάποιος.

«Εξαρτάται από το ποιος είναι αυτός που προσεύχεται», απάντησε ο Γκουρτζίεφ. (*)

«Πρέπει κανείς να μάθει νά προσεύχεται, ακριβώς όπως πρέπει νά μάθει τα πάντα. Όποιος ξέρει πώς να προσεύχεται και μπορεί νά συγκεντρώνεται σωστά, θα έχει αποτέλεσμα με τηνπροσευχή του. Αλλά πρέπει νά καταλάβει ότι υπάρχουν διαφορετικές προσευχές και ότι τα αποτελέσματά τους είναι διαφορετικά. Αυτό είναι γνωστό ακόμα και από τη συνηθισμένη λειτουργία. 

Όταν μιλάμε για προσευχή ή για τα αποτελέσματα της προσευχής, πάντα εννοούμε μόνο ένα είδος προσευχής - την αίτηση, ή νομίζουμε ότι η αίτηση μπορεί νά ενωθείμε όλα τα άλλα είδη προσευχής. Αυτό φυσικά δεν είναι αληθινό. Οι περισσότερες προσευχές δεν έχουν τίποτα το κοινό με την αίτηση. Μιλάω για τις αρχαίες προσευχές. Πολλές απ’αυτές είναι πολύ αρχαιότερες από το Χριστιανισμό. 

 Αυτές οι προσευχές είναι, θάλεγε κανείς, ανακεφαλαιώσεις . Με τη μεγαλόφωνη ή με την εσωτερική επανάληψή τους, ο άνθρωπος προσπαθεί να ζήσει αυτό πού περιέχεται σ’ αυτές, ολόκληρο το περιεχόμενό τους, με το νου και με το συναίσθημά του.

Και ο άνθρωπος πάντα μπορεί νά φτιάχνει νέες προσευχές για λογαριασμό του. Ένας π.χ.λέει: «Θέλω να είμαι σοβαρός» Αλλά το όλο θέμα είναι πώς το λέει αυτό. Αν το λέει δέκα χιλιάδες φορές την ημέρα και σκέπτεται πώς να τελειώσει και τι θα φάει και τα παρόμοια, τότε αυτό δεν είναι προσευχή, αλλά απλώς αυταπάτη. 

Αλλά μπορεί να γίνει προσευχή αν την αναγγείλει έτσι: Λέει «Εγώ» και προσπαθεί ταυτόχρονα νά σκεφτεί το κάθε τι πού ξέρει για το «εγώ» ...
«… υπάρχουν πάρα πολλές προσευχές ακριβώς σαν αυτήν, όπου είναι απαραίτητο νά εμβαθύνει κανείς σε κάθε λέξη. Αλλά χάνουν κάθε νόημα όταν επαναλαμβάνονται ή ψέλνονται μηχανικά.»
[…]
__________________________________
(*) Γκεόργκι Ιβάνοβιτς Γκουρτζίεφ (1866/77; - 1949)
Απόσπασμα από το: «ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΣΤΟΥ», του
Πήτερ Ουσπένσκυ, εκδ. & μτφρ. Σοφίας Άντζακα 1974, Κεφ.15ο, σελ. 527.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου